W zależności od rodzaju filtrów, kremy przeciwsłoneczne są chemiczne lub fizyczne. Filtry chemiczne pochłaniają promienie słoneczne. Zazwyczaj filtr chemiczny występuje w postaci składników takich jak: avobenzon, oxybenzon, kwas para-aminobenzoesowy, salicylan oktylu, oktinoksat. Filtry przeciwsłoneczne z filtrami chemicznymi mają zazwyczaj bezbarwną konsystencję, ale pod wpływem słońca składniki utleniają się, tworząc wolne rodniki, które mogą wyrządzić skórze więcej szkód niż słońce. Dlatego produkt powinien być stale odnawiany poprzez zmywanie poprzedniej warstwy.
Kremy fizyczne odbijają promienie słoneczne. Ważną rolę w ich składzie odgrywa dwutlenek tytanu i tlenek cynku. Krem przeciwsłoneczny na bazie filtrów fizycznych ma gęstą i białawą konsystencję.
Różne stopnie ochrony kremów
Kremy przeciwsłoneczne dzielą się na te o niskim SPF 4 lub 6, średnim SPF 15 lub 20 i wysokim SPF 30 lub 50. Środki dobiera się według rodzaju skóry, tzn. im jaśniejsza skóra, tym wyższy stopień ochrony należy wybrać. Należy stale odnawiać produkt na skórze przez cały dzień – im częściej, tym lepiej. Podczas wakacji na plaży, należy zacząć od mocniejszej ochrony, a pod koniec dnia można użyć kremu z SPF 6.
Ponadto, kremy przeciwsłoneczne dzielą się ze względu na ochronę przed różnymi rodzajami promieniowania – UVA i UVB. Pierwsza kategoria wnika głębiej w skórę, powoduje opaleniznę i z reguły nie pozostawia oparzeń, ale ma negatywny wpływ na proces starzenia się skóry. Drugie promienie powodują oparzenia, wywołują fotostarzenie i powodują raka skóry, ale są również odpowiedzialne za produkcję witaminy D.
Ponieważ promienie UVB są bardziej intensywne, liczba na etykiecie filtra przeciwsłonecznego odnosi się do ochrony przed tym właśnie promieniowaniem. Słabsze promienie UVA nie wymagają bardzo wysokiego stopnia ochrony, dlatego ochrona przed tymi promieniami należy do typu B. Na przykład oznaczenie SPF 30 oznacza, że ochrona przed UVB wyniesie 30, a przed UVA – 1, czyli 10.
Jak wybrać krem przeciwsłoneczny?
Głównym kryterium wyboru takich produktów jest fototyp. Określa się je numerami lub nazwami zwyczajowymi – celtyckimi, nordyckimi, środkowoeuropejskimi, śródziemnomorskimi, indonezyjskimi.
Fototyp celtycki łączy osoby o bardzo białej skórze, często z dużą ilością piegów, blond włosach i niebieskich lub zielonych oczach. Ich skóra jest wrażliwa, szybko ulega poparzeniom słonecznym i prawie nigdy się nie opala. Dlatego osobom o tym typie skóry nie zaleca się przebywania na słońcu dłużej niż 10 minut dziennie i wybierania filtru przeciwsłonecznego o faktorze 50 lub wyższym.
Typ nordycki obejmuje blondynów, blondynki, szatynów, osoby o brązowych włosach. Mają jasne oczy, niewiele piegów lub ich brak, jasną skórę, wrażliwą na promieniowanie UV. Dla tego typu zaleca się stosowanie środków z maksymalnym SPF przez pierwsze trzy-pięć dni aktywnej ekspozycji na słońce, a następnie przejście na słabszy SPF od 30.
Średni fototyp europejski to osoby o szarych lub brązowych oczach, ciemnobrązowych lub brązowych włosach i ciemnej skórze. Opalają się równomiernie, dlatego należy stosować środki z SPF 20-25.
Fototypy śródziemnomorskie lub południowoeuropejskie obejmują typy o ciemnej karnacji z oliwkowym kolorem skóry, ciemnymi oczami i włosami. Mogą stosować SPF 15 do 20. Fototypy indonezyjskie lub bliskowschodnie mają bardzo ciemną skórę, włosy i oczy. Tacy ludzie prawie nigdy nie ulegają poparzeniom słonecznym. Mogą używać produktów kosmetycznych z minimalnym poziomem ochrony.